به اين حجم از اشيا كنيد. آيا پيامي در آن مستتر است؟! بيشتر دقت كنيد و از زاويه ديگري نگاه كنيد: باز هم نشد؟! پس لازم شد كه باز، از زاويه ديگري نگاه كنيم! . ديديد؟ چيزي كه در ابتدا براي ما بيمعني بود، در يك زاويه ديد خاص، زيبا و هنري و مبتكرانه به نظر ميرسد. وقتي با يك معادله رياضي كلنجار ميرويد و نميتوانيد حلش كنيد، وقتي در مورد يك معضل اجتماعي انديشه ميكنيد و جز فرسايش مفز چيزي حاصلتان نميشود، زماني كه امكانات و نداشتههاي خود را در جهت نيل به هدفتان فهرست ميكنيد و ناتوان از تصميمگيري ميشويد، در بسياري از موارد تغيير زاويه ديد است كه به كمكتان ميآيد، نه اصرار بر تمركز بيشتر. حتي خرد جمعي هم اگر نخواهد زاويه ديد را تغيير دهد و مصر بر نگريستن از يك زاويه باشد، نميتواند تصوير مطلوب غايي را ايجاد كند. اما اطلاعاتي در مورد اين پرتره سهبعدي از محمدعلي كلي: اين حجم زيبا و ابتكاري به وسيله مايكل كاليش ساخته شده است و متشكل از ۲۵۰۰ كيسه بوكس، ۱۰٫۵ كيلومتر كابل فلزي ضدزنگ و بيش از ۱۱۰۰ متر لوله آلومينيومي است. سه سال طول كشيد تا اين بناي ۶٫۵ متري ساخته شود. ايده ساختن اين پرتره سهبعدي، يكي از شبهاي سال ۲۰۰۸، در حين خواب به ذهن معمارش رسيد. او در خواب، كيسههاي به شكل قطره اشك ديد كه در هوا به سرعت حركت ميكنند و ناگهان متوقف ميشوند. مايكل كاليش، مقيم لوس آنجلس است، او به واسطه ساخت پرترههاي خاص اشخاص مشهوري مثل ماريا شريور و آرنولد شواتزنگر مشهور شده است. در آيين گشايش اين پرتره، خود محمد علي حضور داشت و آخرين كيسه بوكس را آويخت.